Prelegent

Od 30 lat zarządza gliwicką firmą ogrodniczą Florabit. Prowadzi zajęcia z przyszłymi technikami architektury krajobrazu. Ma doświadczenie w pracy zarówno z młodzieżą jak i z dorosłymi.

Prywatnie mąż, ojciec trzech córek oraz żeglarz. Pływał zarówno po ciepłych wodach Madery jak i zimnych wodach Spitsbergenu.  Od 57 lat żegluje w najciekawszym i jednocześnie najtrudniejszym rejsie po Oceanie Życia.

Temat wykładu:

„Czym jest HORTITERAPIA i jak wpływa na nasz układ nerwowy.”

O wykładzie:

Wykład stanowi próbę spojrzenia na kontakt z ogrodem, jak na ścieżkę do dobrostanu czyli do zdrowia, rozumianego jako stan harmonii w zaspokajaniu potrzeb na poziomie ciała, umysłu, emocji i duchowości. Jeżeli w słowie „ogród” jest zawarty pewien fragment przyrodniczej przestrzeni, czasem wykreowany bardziej, a czasem mniej, taki, który zachwyca, z którym człowiek dobrze czuje się, który jak kadr zdjęciowy jest tylko fragmentem rzeczywistości, to każdy z ludzi ma do niego dostęp, ponieważ może się mieścić zarówno w przestrzeni parkowej, jak i jednej doniczce. Poprzez dostępność ogrodu i zjawisko biofilii, hortiterapia jest swoistym wytrychem do poprawy samopoczucia, kondycji psychofizycznej i zdrowia. Nie wszystkie zamki można otworzyć wytrychem, jednak jest on prostszy, ogólnie dostępny i tańszy niż klucz, więc dlaczego nie próbować go używać? 

Współczesny człowiek żyje w ciągłym pośpiechu, pod presją czasu i wszechobecnej oceny, w permanentnym stresie. Traci poczucie bezpieczeństwa lub czuje się niewystarczająco bezpiecznie. Ten problem dotyka dorosłych, młodzież i dzieci.  Taki stan powoli zabija radość życia. Ogranicza również dostęp do własnych, indywidualnych zasobów człowieka: wykorzystania zdobytych doświadczeń, wiedzy, kreatywności, umiejętności nawiązywania głębszych relacji i empatii. W czasie zajęć hortiterapeutycznych można pracować nad zniwelowaniem tych deficytów poprzez wprowadzenie działań, akcentów opartych o słowa klucze:

• bezpieczeństwo – akceptacja (brak lęku przed odrzuceniem), jeśli ocenianie to tylko dla wyciągnięcia wniosków (nie współzawodnictwo),
• przyjemność – radość z tego co robię, z odkrywania nowej dla mnie rzeczywistości,
• docenianie – zauważenie osoby, jej pracy, wysiłku, zaangażowania,
• przestrzeń – wspieranie, nie wyręczanie, „Daj przestrzeń i bądź blisko”,
• sprawczość – zakotwiczenie w pozytywnych emocjach, związanych z efektem swojej pracy,
• lekkość – „mam wybór”, budzi chęć do współpracy,
• uważność – odprężona uwaga, czucie, kontakt ze swoimi zmysłami,
• systematyczność – zalecenie regularnej praktyki hortiterapeutycznej.

Trudności i wyzwania w prowadzeniu zajęć są związane najczęściej z ograniczoną zdolnością uczestników do kontaktu z własnymi odczuciami, emocjami, uczuciami – dlatego bardzo dużo uwagi poświęca się na pracę ze zmysłami. „Obudź się serce moje i pomyśl” – to tekst Andreasa Gryphiusa, poety i dramaturga. Myśl w nim zawarta odzwierciedla potrzebę integracji zmysłów z umysłem. Sprawnie działający, zintegrowany układ nerwowy, właściwie odbierający, porządkujący i przetwarzający informacje dostarczane przez zmysły, zapewnia komfort życia i otwiera drogę do rozwoju.

Myśl przewodnia scenariusza każdych zajęć zawiera się w słowie „Różnorodność”  (przyrodnicza, wiekowa, intelektualna, sprawnościowa, społeczna) z którego kiełkuje lepsza jakość życia dla uczestników. Parafrazując słowa ks. Jana Twardowskiego – „Różnorodni potrzebują siebie..”

Serdecznie zapraszam,

Tomasz Magiera

/Hortiterapeuta